برش لیزری انواع فولاد ضد زنگ

برش انواع فولاد ضد زنگ با استفاده از لیزر برش ؛ بسیاری از گریدهای فولاد ضد زنگ را می توان به سرعت و با دقت با استفاده از لیزر برش داد. برش لیزری مزایای مختلفی را نسبت به روش‌های سنتی‌تر از جمله، از سخت شدن کار جلوگیری می‌کند، حداقل حرارت را به فلز اعمال می‌کند و اغلب نیازی به فرآیندهای تکمیلی ندارد، را ارائه می­دهد. با این حال، برش فولاد ضد زنگ نیاز به دانش، مراقبت و تجهیزات خوب دارد. این مقاله به عنوان مقدمه ای در مورد چگونگی انجام صحیح آن و اجتناب از دام های رایج در نظر گرفته شده است.

فولاد ضد زنگ چیست؟

فولاد زنگ نزن اصطلاحی گسترده برای آلیاژهای آستنیتی، فریتی، بارشی، مارتنزیتی و دوبلکس (آنهایی که دارای هر دو اجزای آستنیتی و مارتنزیتی هستند) است. این آلیاژها حاوی آهن، کربن، کروم و طیف وسیعی از عوامل آلیاژی فلزی دیگر مانند: نیکل، مولیبدن، مس، نیوبیم، تیتانیوم و آلومینیوم هستندف همچنین اضافات عمدی نیز می توانند غیرفلزی باشند، مانند: سیلیکون، کربن و گوگرد. برخی از آلیاژها به شدت مغناطیسی هستند در حالی که سایر آلیاژها بسیار ضعیف یا کاملاً غیر مغناطیسی هستند. برخی از این نوع فولادها به راحتی سخت می شوند در حالی که برخی دیگر به سختی تغییر می کنند. و اگرچه “فولاد ضد زنگ” از نظر باطنی مترادف با مقاومت در برابر خوردگی است، برخی از نسخه ها در واقع در این زمینه عملکرد خوبی ندارند.

حتما مطالعه کنید : تفاوت بین فولاد کربنی و فولاد ضد زنگ چیست؟

انواع فولاد ضد زنگ قابل برش لیزری چیست؟

همه آلیاژهای فولاد ضد زنگ با توجه به تنظیمات مناسب دستگاه، می توانند با لیزر برش داده شوند. به طور کلی انواع فولادهای ضد زنگ قابل برش عبارتند از:

فولاد زنگ نزن آستنیتی

این فولادها دارای ساختار مکعبی رو به مرکز هستند. نمی توان بر روی آنها عملیات حرارتی انجام داد و غیر مغناطیسی هستند. ساختار آستنیتی سری ۳۰۰ از محتوای بالای نیکل ناشی می شود در حالی که در سری ۲۰۰ اثر منگنز و نیتروژن در ساختار است. آنها در برابر خوردگی بسیار مقاوم بوده و به درجات مختلف کار سختی دارند.

فولاد ضد زنگ مارتنزیتی

فولاد ضد زنگ مارتنزیتی می تواند در انواع با کربن بالا یا کم باشد. همه آنها را می توان با فرآیندهای گرما/کوئنچ سخت و تلطیف نمود. این فولادها که به عنوان سری ۴۰۰ طبقه بندی می شوند، معمولاً نسبت به فولادهای آستنیتی سختی کمتری و در برابر خوردگی مقاومت کمتری دارند. با این حال، به دلیل محتوای نیکل کمتر و تمایل کمتری به کار سخت، به طور قابل توجهی ماشین‌کاری بیشتری نیاز دارند.

فولاد ضد زنگ فریتیک

این زیرگروه از سری ۴۰۰ است. این مواد قابل عملیات حرارتی هستند و بدون ایجاد کار زیاد سخت می شوند. به عنوان مثال فولاد ضد زنگ ۴۳۰ است که اغلب به عنوان فولاد تیغه ای شناخته می شود. آنها شرایط برودتی را تحمل نمی کنند اما خواص خود را در دماهای بالا حفظ می نمایند. علاوه بر این، آنها قابل جوش نیستند.

این سه خانواده از مواد در خواصی مانند: سخت شدن کار، گذردهی مغناطیسی، مقاومت در برابر خوردگی، سختی و ساختار کریستالی متمایز هستند.

منبع : سایت xometry