الزامات گاز پوششی جوشکاری لیزری آلومینیوم

الزامات گاز پوششی برای جوشکاری لیزری آلومینیوم چیست ؟ همانطور که قبلا گفته شد، گازهای پوششی اغلب هنگام جوشکاری لیزری آلومینیوم مورد نیاز هستند. انتخاب گاز پوششی به طور کلی به نوع لیزر و قدرت آن بستگی دارد زیرا استفاده از گاز پوششی اشتباه می تواند منجر به تولید پلاسما دسترسی و/یا تغییر در خواص مواد جوش داده شده گردد.

دستورالعمل انتخاب گازهای پوششی در جوشکاری لیزری آلومینیوم

به طور کلی، گازهای پوششی بر اساس هر پروژه انتخاب می شوند، اما چند دستورالعمل کلی عبارتند از:

نیتروژن: انرژی یونیزاسیون نیتروژن متوسط، بالاتر از آرگون و کمتر از هلیوم است و درجه یونیزاسیون عموماً تحت تأثیر لیزر است که می تواند تشکیل ابر پلاسما را بهتر کاهش دهد و در نتیجه استفاده مؤثر از لیزر را افزایش دهد.
آرگون: انرژی یونیزاسیون آرگون نسبتاً کم است و درجه یونیزاسیون تحت تأثیر لیزر زیاد است، که برای کنترل تشکیل ابر پلاسما مساعد نیست و تأثیر خاصی بر استفاده مؤثر لیزر خواهد داشت، اما فعالیت لیزر با آرگون بسیار کم است و شیمیایی کردن آن با فلزات معمولی دشوار است.

حتما مطالعه کنید : ۳ نکته طلایی در مورد جوشکاری لیزری آلیاژهای آلومینیوم

واکنش، و هزینه آرگون زیاد نیست، علاوه بر این، چگالی آرگون بزرگتر است، که برای فرو رفتن در بالای حوضچه جوش مطلوب است و می تواند بهتر از حوضچه جوش محافظت کند. بنابراین آرگون یک گاز محافظ بسیار معمولی است. معمولاً برای لیزرهای Nd:YAG به منظور به حداقل رساندن تولید پلاسما، استفاده میشود، آرگون نباید با لیزرهای C02 بیش از ۳ کیلووات قدرت استفاده شود تا تولید پلاسما به حداقل برسد.

هلیوم: بیشترین انرژی یونیزاسیون را تحت عمل لیزر دارد. این می تواند تشکیل ابر پلاسما را به خوبی کنترل کند. بنابراین لیزر می تواند به خوبی روی فلز کار کند و فعالیت او بسیار کم است و از نظر شیمیایی با فلز واکنش نمی دهد. گاز حفاظت از جوش بسیار خوب است، اما هزینه آن بسیار بالا است، به طور کلی در محصولات تولید انبوه استفاده نمی شود و معمولاً برای تحقیقات علمی یا محصولاتی با ارزش افزوده بسیار بالا استفاده میگردد.
مخلوط آرگون-هلیوم: به طور کلی برای اکثر کاربردهای جوش لیزری آلومینیوم بسته به سطح توان لیزر توصیه می شود.
مخلوط های آرگون-اکسیژن: می توانند کارایی بالا و کیفیت جوش قابل قبولی را ارائه دهند.
مخلوط‌های آرگون-هیدروژن: می‌توانند کارایی بالا و شکل درز قابل قبولی را در جوشکاری فولادهای زنگ نزن آستنیتی ارائه دهند. باید در نظر داشت که هیدروژن ممکن است منجر به رفتار شکننده فولادهای فریت شود! گازها و مخلوط گازها به صورت سیلندر عرضه می شوند.
مخلوط های نیتروژن – C02: می توانند جوش های قابل قبولی ایجاد کنند، اگرچه اغلب درز کمی اکسید می شود.

در جدول زیر مقایسه ای از گازهای محافظ مورد استفاده برای جوشکاری لیزری را ارائه شده است.